У Беларусі вызначылі парадак і ўмовы стварэння і працы турыстычных інфармацыйных цэнтраў. Яны могуць быць не толькі дзяржаўнымі, але мясцовыя ўлады будуць каардынаваць іх дзейнасць незалежна ад формы ўласнасці. Таксама адпаведнай пастановай вызначылі, як можна стварыць новую турыстычную зону, калі вы раптам захочаце.
Турыстычныя інфармацыйныя цэнтры могуць быць як дзяржаўнымі, так і прыватнымі. Фінансавацца яны павінны са сродкаў мясцовых бюджэтаў (калі цэнтр — Дзяржаўная ўстанова), уласных сродкаў і іншых не забароненых законам крыніц, вызначылі ў пастанове Савета Міністраў ад 7 снежня 2022 г. № 839.
Як дзяржаўныя ўстановы турыстычныя цэнтры будуць адкрываць, калі:
- у інтэрнэце ёсць інфармацыйны рэсурс аб турыстычным патэнцыяле адміністрацыйнатэрытарыяльнай адзінкі;
- там ёсць не менш за дзесяць аб’ектаў, якія адносяцца да гісторыка-культурных каштоўнасцяў і (або) помнікаў прыроды.
Колькасць супрацоўнікаў дзяржаўнага турыстычнага цэнтра павінна залежаць ад спецыфікі дзейнасці цэнтра і перспектыў развіцця турызму. Іх павінна быць не больш за дзевяць у абласным цэнтры, пяці - у іншых гарадах з насельніцтвам больш за 80 тыс. чалавек і не больш за тры для адміністрацыйных цэнтраў раёнаў.
Турыстычныя інфармацыйныя цэнтры будуць:
- арганізоўваць экскурсійнае абслугоўванне;
- даваць інфармацыйна-кансультацыйныя паслугі;
- браніраваць месцы ў гасцініцах і іншых месцах размяшчэння, месцы для праезду на транспарце, браніраваць і замаўляць квіткі на спартыўныя, культурныя і іншыя мерапрыемствы;
- арганізоўваць турыстам доступ у інтэрнэт;
- займацца пракатам інвентару для спорту і адпачынку;
- ажыццяўляць іншую не забароненую законам дзейнасць для развіцця турызму.
Час працы -з васьмі да васьмі, на ўсіх — бэйджы
Турыстычныя цэнтры павінны размяшчацца ў цэнтры населенага пункта або паблізу ад найбольш значных турыстычных ці транспартных аб’ектаў. Уваход у памяшканне павінен быць бясплатны. Унутры павінна быць тэлефонная сувязь і доступ у інтэрнэт. Працоўны дзень цэнтраў мусіць пачынацца не пазней за 8 раніцы і завяршацца не раней за 20 гадзін вечара. Рэжым працы павінен быць паказаны на фасадзе будынка і (або) на ўваходзе.
Да прыкладу, зараз гродзенскі турыстычны інфацэнтр працуе з 9.00 да 18.00. На выхадных, калі людзі часцей за ўсё падарожнічаюць, ён наогул зачынены.
Заснавальнік або ўласнік турыстычнага цэнтра можа вызначыць іншы рэжым працы ў перыяд павышанага турыстычнага попыту і падчас спартыўных, культурных і іншых масавых мерапрыемстваў.
На працоўным месцы і на бэйджы работніка цэнтра павінна быць напісана пасада, прозвішча, імя, імя па бацьку на рускай або беларускай мове з дубляваннем тэксту на замежнай мове.
У інфармацыйным цэнтры павінны быць у наяўнасці бясплатныя інфармацыйныя матэрыялы для турыстаў і экскурсантаў, у тым ліку на замежных мовах — у друкаваным выглядзе або з выкарыстаннем інфармацыйных тэхналогій. На бачным месцы — кантакты экстранных службаў, дыпламатычных прадстаўніцтваў і консульстваў. Цэнтр павінен быць даступным для людзей з інваліднасцю.
Абнаўленне інфармацыі - раз на паўгода
Улік турыстычных інфармацыйных цэнтраў у электронным выглядзе вядзе Міністэрства спорту і турызму або ўпаўнаважаная ім дзяржарганізацыя за грошы рэспубліканскага бюджэту. На афіцыйным сайце адпаведнага органа павінна быць інфармацыя пра назву, арганізацыйна-прававую форму, адрас, дадзеныя заснавальніка (уласніка) і яго кантакты, калі цэнтр — юрыдычная асоба, кантакты цэнтра, дадзеныя і кантакты кіраўніка, колькасць работнікаў і рэжым працы. Там жа павінны быць звесткі аб турыстычных рэсурсах на тэрыторыі вобласці.
Уся гэтая інфармацыя павінна быць прадастаўлена галоўнымі ўпраўленнямі спорту і турызму ва ўпаўнаважаны орган не пазней за 15-ю лічбу месяца, наступнага за мінулым паўгоддзем, і размешчана не пазней за 25-ю лічбу таго ж месяца.
Турыстычныя зоны. Што гэта такое і дзе яны ёсць
Турыстычныя зоны — гэта зоны з выразнымі межамі, дзе размешчаны адзін або некалькі турыстычных рэсурсаў, уключаных у Дзяржаўны кадастр. Яны ствараюцца для «развіцця ўязнога і ўнутранага турызму, турыстычнай індустрыі, аховы і рацыянальнага выкарыстання турыстычных рэсурсаў», сказана ў Законе аб турызме. Згодна з законам, такія зону трэба развіваць, а турыстычная «і іншая» дзейнасць у ёй не павінна перашкаджаць мэтам яе стварэння. Прыярытэтныя ж кірункі дзейнасці ў турыстычных зонах, умовы і асаблівасці яе ажыццяўлення вызначаюцца прэзідэнтам Беларусі. Чым менавіта дапаможа развіццю турызму наяўнасць такой зоны, з дакумента не зусім ясна.
У Гродзенскай вобласці тры культурна-турыстычныя зоны:
- Гродзенская (Гродзенскі, Лідскі, Бераставіцкі, Шчучынскі раёны, гарады Гродна, Ліда),
- Навагрудская (Навагрудскі, Смаргонскі, Карэліцкі, Іўеўскі, Дзятлаўскі, Воранаўскі, Ашмянскі, Астравецкі раёны),
- Слонімская (Слонімскі, Ваўкавыскі, Мастоўскі, Свіслацкі, Зэльвенскі раёны).
Як стварыць новую турыстычную зону
У новай пастанове вызначылі, што турыстычныя зоны трэба ствараць з улікам прапаноў мясцовай улады, юрыдычных і фізічных асоб, у тым ліку індывідуальных прадпрымальнікаў.
Прапановы ў пісьмовай форме або ў выглядзе электроннага дакумента прымае Міністэрства спорту і турызму. Да іх трэба прыкласці:
- навуковае і тэхніка-эканамічнае абгрунтаванне ў форме тлумачальнай запіскі і картаграфічныя матэрыялы праекта межаў такой зоны з дакладным іх апісаннем, планам тэрыторыі, плошчай і назвай турыстычнай зоны;
- тэхніка-эканамічнае абгрунтаванне і мэты стварэння турыстычнай зоны;
- спіс турыстычных рэсурсаў на гэтай тэрыторыі;
- план мерапрыемстваў па развіццю і функцыянаванню турыстычнай зоны, падтрымцы турыстычнай індустрыі, развіццю ўнутранага і міжнароднага ўязнога турызму, аднаго або некалькіх відаў турызму, аховы і рацыянальнага выкарыстання турыстычных рэсурсаў.
Пасля атрымання такой прапановы Міністэрства спорту і турызму павінна цягам 45 каляндарных дзён прааналізаваць яго і падрыхтаваць заключэнне аб мэтазгоднасці і эфектыўнасці стварэння турыстычнай зоны і на падставе запыту атрымаць аналагічнае заключэнне ад мясцовай улады. Гэтыя заключэнні трэба ўзгадніць з Міністэрствам архітэктуры і будаўніцтва, Міністэрствам культуры, Дзяржаўным камітэтам па маёмасці, Упраўленнем справамі прэзідэнта Рэспублікі Беларусь і іншымі зацікаўленымі дзяржорганамі. Пасля гэтага — падрыхтаваць прапанову аб стварэнні турыстычнай зоны ў выглядзе праекта пастановы Савета міністраў і ўзгадніць яго. І ўжо Савет міністраў Беларусі прымае рашэнне аб стварэнні турыстычнай зоны ў форме адпаведнай пастановы.
Чытайце таксама:
