Гераінямі фотавыставы сталі тры беларускі, якія зараз праходзяць лячэнне ад раку малочнай залозы. Іх асабістыя гісторыі жыцця з ракам падрыхтавала рэдактарка Hrodna.life Ірына Новік. Выстава адкрылася 14 кастрычніка, напярэдадні Міжнароднага дня барацьбы з ракам грудзей, у культурніцкай прасторы Імагуру. Да вернісажу прымеркавалі лекцыю-гутарку аб прафілактыцы анкалагічных захворванняў. Жадаючыя маглі запісацца на кансультатыўны прыём да лекара.

Мерапрыемства і выставу и выставку падрыхтавалі Hrodna.life і НДА «Лекары за праўду і справядлівасць». Пра тое, як прайшла імпрэза, напісалі калегі з Беларускай асацыяцыі журналістаў.

«Мне хацелася ўзмацніць гучанне галасоў дзяўчат у такой важнай тэме. Вы паглядзіце гэтую выставу, і, магчыма, яна дапаможа жыць з гэтай хваробай у свеце», — адзначыла аўтарка праекту Ірына Новік.

Адна з яе гераінь — Кацярына Пытлева — мела генетычную схільнасць да раку. Як распавяла сама Кацярына, яна — пятая ў сваім родзе па жаночай лініі, хто змагаецца з гэтым дыягназам.

«Пра рак. Гісторыі беларусак". Фотавыставу пра жанчын, што перажываюць рак грудзей, адкрылі ў Вільні
Вобразы Кацярыны пытлевай у экспазіцыі выставы «Пра рак. Гісторыі беларусак»

«Калі ты з галавой сыходзіш у працу, то нярэдка забіваеш на сябе. Такім чынам, мы самі даём шчыліну раку. Трэба часцей прыслухоўвацца да свайго арганізма, не забывацца праходзіць прафілактычныя абследаванні. Часцей за ўсё ў такую ​​пастку трапляюць нашы мамы і бабулі, бо старэйшае пакаленне не прывыкла клапаціцца пра сябе. Яны могуць па 10 гадоў не з’яўляцца ў гінеколага ці мамолага», — падкрэсліла журналістка.

«Пра рак. Гісторыі беларусак". Фотавыставу пра жанчын, што перажываюць рак грудзей, адкрылі ў Вільні
Кацярына Пытлева на адкрыцці выставы

У Кацярыны Ваданосавай, у адрозненне ад цёзкі, ніякай схільнасці да раку не было, дыягназ заспеў яе знянацку. Цяпер яна праходзіць хіміятэрапію, якая, як прызнаецца тэлевядучая, кожны месяц на тыдзень выбівае яе з працоўнага працэсу. У найбліжэйшай будучыні яе чакае прамянёвая тэрапія.

«І ўсё ж я ўпэўненая, што не трэба ператвараць лячэнне ў хрэсны ход. Я не хачу вывучаць тоны кніг пра рак, цярпець не магу, калі мне кідаюць спасылкі на інстаграм нейкай чарговай жанчыны, якая змагаецца з хваробай. Гэта ўсяго толькі перыяд, які трэба перацярпець, а не ператвараць у аснову жыцця», — усміхаецца тэлевядучая.

«Пра рак. Гісторыі беларусак". Фотавыставу пра жанчын, што перажываюць рак грудзей, адкрылі ў Вільні
Партрэты Кацярыны Ваданосавай у праекце Hrodna.life «Пра рак. Гісторыі беларусак»

Калі абедзве Кацярыны даведаліся аб сваім дыягназе адносна нядаўна, то трэцяя гераіня выставы — Лена — жыве з гэтай хваробай практычна год. Прайшла хіміятэрапію і аперацыю па выдаленні грудзі. Неўзабаве давядзецца ампутаваць і другую. За гэты год змянілася не толькі яе цела, але і яна сама. Лена расказала, што нечакана рак стаў тым штуршком, які дапамог ёй зрабіць першыя крокі да прыняцця сябе.

«Пра рак. Гісторыі беларусак". Фотавыставу пра жанчын, што перажываюць рак грудзей, адкрылі ў Вільні
Вобразы Лены на фотавыставе «Пра рак. Гісторыі беларусак»

«Многія не вераць мне, калі на іх пытанне „Як справы?“ я адказваю: „Выдатна!“ Яны перапытваюць: хіба можа быць усё выдатна, калі дыягнаставаны рак? Год таму я таксама так думала. Нават ад лекара пасля прызначэння лячэння спрабавала дабіцца, колькі ж мне засталося. А цяпер разумею: рак — гэта абсалютна стандартнае захворванне, раннія стадыі вельмі добра лечацца, таму трэба думаць не пра смерць, а працягваць жыць».

Чытайце таксама: «Быць жанчынай — ужо фактар рызыкі». Анколаг расказаў, як лечаць рак малочнай залозы, чаму хвароба памаладзела і навошта анкахірургу быць яшчэ і псіхолагам